به دنبال سرنوشت

هیچ وقت نفهمیدم چرا درست همان کسی که فکر می کنی با همه فرق دارد، یک روز مثل همه تنهایت میگذارد...

نوشته شده توسط الهام در جمعه 29 مهر 1390برچسب:,

چه کسی من را تنها آفرید؟

با گریه فریاد می زند، خدایی که از تنهایی خسته شده بود...

نوشته شده توسط الهام در جمعه 29 مهر 1390برچسب:,

همیشه فصل دلم پاییز است...طلوعش بس دلگیر، غروبش همیشه طوفانیست...

نوشته شده توسط الهام در جمعه 29 مهر 1390برچسب:,

کی تو رو شکسته باز ای دل ساده ؟

باز کی دروغی دیگه دل به تو داده؟

دستاتو تو دست کسی نذاری

جلو چش غریبه ها نباری

خیلیا با بال تو رسیدن

اشکاتو پاک کن نذار ببینن

دوستت دارم خدایی دروغه

دروغه

راستشو هیچ وفت بهت نمیگن

نوشته شده توسط الهام در شنبه 16 مهر 1390برچسب:,

کوله بار آرزوهات روی دوشت

تا کجاها رفتی با پای پیاده

رفتی و به هر چی خواستی نرسیدی

متاسفم برات ای دل ساده

دل به هرکی دادی از سادگی دادی

زندگیت رو پای دلدادگی دادی

هر جا که دیدی چراغی پر فروغه

تا بهش رسیدی فهمیدی دروغه

عاشق و خسته و غمگین و پریشون

دل بی کس، دلکه بی سر و سامون

دل زخمی، دل تنها و تکیده

دل گریون من و هی دل گریون

کوله بار آرزوهات رو کی دزدید

دل دیوونه به گریه هات کی خندید

عاشق و خسته و غمگین و پریشون

دل بی کس، دلکه بی سر و سامون

تو رو با حول و ولا تنها گذاشتن

اونا که لیاقت عشق و نداشتن

تک و تنهایی و با پای پیاده

متاسفم برات ای دل ساده...

نوشته شده توسط الهام در شنبه 16 مهر 1390برچسب:,

دلخــــور که میشوم بغض میــکنم ... می آیم پشت صفحه ی مانیتورم ... کامنت مینویسم و صورتک میگذارم ... صورتکی که میخندد "" و پشتش قایم میشوم که فکر کنی میخندم و بخندی... اشکهایم میـــــــآیند و من مدام با صورتک مجازی ام میخندم ... تو که میــخندی باورم میشـــود ... شاد میشوم اشکهام روی گونه ام می خشکند

نوشته شده توسط الهام در شنبه 16 مهر 1390برچسب:,

موندم از کجا شروع شد ، که تو رو دوباره دیدم

                                                             هنوز از راه نرسیده، تا ته قصه مون رسیدم

یکی جز من تو دلت بود ،واسه این بود برنگشتم

                                                         وقتی لبخندتو دیدم ،حتی از خودم گذشتم

این فداکاری من رو ،دیگه جز من کی میدونه

                                                        جز تویی که خوبی هامو دیگه یادت نمیمونه

شاید اصلا دیگه یادت بره که ،مثل قدیم جون منی

                                                      ولی یادت نره خوشبختی الانتو، مدیون منی

وقتی محتاج تو بودم ،تو فداکاری نکردی

                                           حال و روز منو دیدی، اما باز کاری نکردی

شونه خالی کردی از من، با هزار عذر و بهونه

                                   درد و دل کردم دوباره با درو دیوار خونه

این فداکاری من رو دیگه جز من کی میدونه

                                        جز تویی که خوبی هامو دیگه یادت نمیمونه

نوشته شده توسط الهام در شنبه 16 مهر 1390برچسب:,

من و تو میدانیم کز پی هر تقدیر ، حکمتی می آید ،

من و فرسایش دل ،

تو و تصمیم و مکان ،

ما و تقدیر و زمان

چه شود آخر دلتنگیها !

خدا می داند

نوشته شده توسط الهام در شنبه 16 مهر 1390برچسب:,

او منتظر توست
او منتظر آرزوهایت
خنده هایت
گریه هایت
ستاره شمردن هایت و عاشق بودن هایت است

نوشته شده توسط الهام در شنبه 16 مهر 1390برچسب:,

امروز هرچقدر بخندی و هرچقدر عاشق باشی از محبت دنیا کم نمیشه
پس بخند و عاشق باش

نوشته شده توسط الهام در شنبه 16 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در شنبه 16 مهر 1390برچسب:,

زهرستم چشیده ام            بارالم کشیده ام       رنج فراق دیده ام

                          محنت انتظارهم

نوشته شده توسط الهام در شنبه 16 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در شنبه 16 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در شنبه 16 مهر 1390برچسب:,

کوله بارم بر دوش، سفری باید رفت،

نوشته شده توسط الهام در شنبه 16 مهر 1390برچسب:,

 خبر از من داری؟...
خبر از دلتنگی های من چطور؟...
و آن پروانه های شادی که در نگاهم بودند...
خبرش رسیده که مرده اند؟؟؟...
هیچ سراغ دلم را میگیری؟؟...
کسی خبر داده که آب رفته ام از خستگی؟..
مچاله ام از دلتنگی؟..
آه.... که هیچ کلاغی نساختیم میان هم

وجدانت راحت..
خبرهای من به تو نمی رسد....

 

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

آغوشتو به غیر من به روی هیشکی وا نکن
منو از این دلخوشیها آرامشم جدا نکن
من برای با تو بودن پر عشق و خواهشم
واسه بودن کنارت تو بگو به هر کجا پر میکشم

منو تو آغوشت بگیر آغوش تو مقدسه
بوسیدنت برای من تولد یک نفسه
چشمای مهربون تو منو به آتیش میکشه
نوازشه دستای تو عادت ترکم نمیشه

فقط تو آغوش خودم دغدغه ها تو جا بذار
به پای عشق من بمون هیچکسو جای من نیار
مهر لباتو رو تن و روی لب کسی نزن
فقط به من بوسه بزن به روح و جسم وتن من

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

نگاهت کافیست تا دوباره در هوای آمدنت بمیرم
تو همیشه دعوتی ، راس ساعت دلتنگی !
.
.
میدانی تنهایی کجایش درد دارد !؟
“انکارش” . . .

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

حواست هست؟؟؟

خورشید حق دارد

خروس حق دارد

ساعت حق دارد

یک روز تا ظهر بخوابد

تو اما حق نداری

بوسه صبحگاهی مرا فراموش کنی

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

ز همان ابتدا دروغ گفتند!

مگر نگفتند که "من" و "تو" ، "ما" می شویم؟!

پس چرا حالا "من" این قدر تنهاست!

از کی "تو" اینقدر سنگ دل شد؟!...

اصلا این "او" را که بازی داد؟!...

که آمد و "تو" را با خود برد و شدید "ما"!

می بینی

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

كفش هایم را گم کرده ام

دیشب که به خواب تو آمدم

تا بگویم دوستت دارم .


باید همان اطراف باشد

کنار تختخواب تو

آنجا بود که از پایم بیرونشان آوردم

و کنار تو خوابیدم

سرم را نزدیکتر آوردم

و در گوشت نجوا کردم هنوز دوستت دارم


شاید وقتی خواب بوده ام

تو کفش هایم را پوشیده ای

و به خواب " او " رفته ای

تا بگویی هنوز دوستش داری !

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

میترسم...

میترسم ... از روزی که دستهای تو هم سرد شود .

میترسم... از روزی که به صدایت نیاندیشم .

میترسم ... از روزی که در ذهنم نگاهت را نبینم.

میترسم ... از روزی که تا ابد تو را نبینم.

میترسم...از روزی که بعد از آن تا بی نهایت صدای تو را نشنوم .

میترسم... از نبودن نگاه تو... دستان تو ... صدای تو

میترسم از روزی که فقط به من نیاندیشی.

میترسم ... از نفس های تو ، آن لحظه كه با نبضت هماهنگ نزند .

ميترسم...

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

باران کـه می بـارد......
دلـم بـرایت تنـگ تـر می شـود.....
راه می افـتم ... بـدون ِ چـتـر ...
من بـغض می کنـم ....
آسمـان گـریـه

برای من از دور دست تکان نده

که من

تو را

درهمین نزدیکی

گم کرده ام...

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

سـکـــــــه ی زنـدگـیم

شـیـــــــر نـدارد

امــــــــا

هـمـیـن خـطـی

کـه مـــــــرا بـه تــــــو

وصـــــــــــــــــل

نـگـه مـی دارد را

بسیـــــار دوســـــــت مـی دارمـــ ..

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

می‌ترسم از سگِ همسایه

دنبالم می‌کند

یکی از همین قفسِ من

برایش بساز

تا آدم شود...

نوشته شده توسط الهام در سه شنبه 12 مهر 1390برچسب:,

* عشق با دوری و نزدیکی در نوسان است. اگر دوری به طول انجامد ضعیف می شود و اگر تماس تداوم یابد به ابتذال کشیده می شود.، و تنها با بیم ، امید ، تزلزل ، اضطراب و دیدار و پرهیز زنده و نیرومند می ماند. اما دوست داشتن با این حالات نا آشناست... دنیایش دنیایی دیگر است...

*خداوندا من در کلبه حقیرانه خود چیزی دارم که تو در عرش کبریایی خود نداری.!من خدایی چون تو دارم و تو چون خودی نداری...

* اگر تنهای تنها باشم ، باز خدا هست... او جانشین تمام نداشته هاست...

*عشق یعنی شناخت، عشق به بوی دیدارهای گه گاه زنده است ، با دوری و نزدیکی در نوسان است ، اما دوست داشتن از این دنیاها بیگانه است، سرد نمی شود چون داغ نیست ، دوست داشتن زیباست..

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

نیمه شب آواره و بی حس و حال

در سرم سوداء جامی بی زوال

پرسه ای آغاز کردیم در خیال

دل به یاد آورد ایام وصال

از جدایی یک ، دو سالی میگذشت

یک ، دو سال از عمر رفت و بر نگشت

دل به یاد آورد اول بار را

خاطرات اولین دیدار را

آن نظر بازی آن اصرار را

آن دو چشم مست آهوار را

همچو راضی مبهمو سر بسته بود

چون من از تکرار او هم خسته بود

آمدو هم آشیان شد با منو

هم نشین و هم زبان شد با منو

خسته جان بودم که جان شد با منو

ناتوان بود و توان شد با منو

دامنش شد خوابگاه خستگی

این چنین آغاز شد دل بستگی

وای از آن شب زنده داری تا سحر

وای از ان عمری که با او شد به سر

مست او بودم ز دنیا بی خبر

دم به دم این عشق می شد بیشتر

آمدو در خلوتم دم ساز شد

گفت و گو ها بین ما آغاز شد

گفتمش در عشق پا برجاست دل

گرگشایی چشم دل زیباست دل

گر تو زورت وان شبی دریاست دل

بی تو شام بی فرداست دل

دل ز روی عشق تو حیران شده

در پی عشق تو سرگردان شده

گفت: در عشقت وفادارم بدان

من تو را بس دوست می دارم بدان

شوق وصلت را به سر دارم بدان

چون تویی مخمور ،خمارم بدان

با تو شادی می شود غمهای من

با تو زیبا می شود فردای من

گفتمش عشقت به دل افزون شده

دل ز جادوی رخت افزون شده

جزء تو هر یادی به دل مدفون شده

عالم از زیباییت مجنون شده

بر لبم بگذاشت لب یعنی خموش

طعم بوسه از سرم برد عقل و هوش

در سرم جز عشق او سودا نبود

بهر کس جز او در این دل جا نبود

دیده جز بروی او بینا نبود

همچو عشق من هیچ گل زیبا نبود

خوبی او شعله آفاق بود

در نجابت در نکویی فاق بود

روزگار اما وفا با ما نداشت

طاقت خوشبختی مارا نداشت

پیش پای عشق ما سنگی گذاشت

بی گمان از مرگ ما پروا نداشت

آخر این قصه هجران بود و بس

حسرتو رنج فراوان بودو بس

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

اگر عشق نبود
به کدامین بهانه می گریستیم و می خندیدیم؟
کدام لحظه نایاب را اندیشه می کردیم؟
و چگونه عبور روز های تلخ را تاب می آوردیم..
آری بی گمان پیش ازین ها مرده بودیم....

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

اکنون تو با مرگ رفته ای و من اینجا به این امید  دم می زنم که با هر نفس گامی به تو نزدیکتر می شوم
این زندگی من است...

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

قرعه کشی که تموم شد و تو به اسم دیگری در آمدی...
تقدیر جای خود!
اما لا اقل اسم مرا هم در کیسه ات می انداختی....

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

شرط دل دادن دل گرفتن است و گرنه یکی بی دل می مونه و یکی 2 دل

نه آنچنان عاشق باش که هیچ چیز نبینی

نه آنقدر ببین که هرگز عاشق نشوی..

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

امشب در خلوت تنهایی ام بی تو گریستم

کاش صدای هق هق گریه ام را باد به تو می رساند

تا بدانی که بی تو چه می کشم

کاش قاصدک به تو می گفت که در غیاب تو

رودی از اشک به راه انداخته ام

و کاش پرنده ی سوخته بال عاشق از جانب من

به تو این پیغام را می رساند که

امید آرزوهایم بی آهسته آهسته

در حال فرو ریختن است.

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

مترو ایستاد...

سوار شد...

عجله ای برای نشستن نداشت چون صندلی خالی زیاد بود. سر فرصت یه چند قدمی توی واگن زد و یه جا انتخاب کرد ونشست . روبروش یه زن میانسال و یه دختر جوان نشسته بود که...

واااای باورکردنی نیود ! یعنی خودش بود؟

خاطرات گذشته صاعقه وار به مغز پسر برخورد میکرد. طوفانی توی سرش به پا شد. خود خودش بود. همون که ادعا میکرد "من بدون تومیمیرم" الان روبه رویش نشسته بود و اینطوری نگاهش میکرد؟ توی دلش تبسمی بقصد انکار زد و فکر کرد"پس دروغ میگفتی همه شما دخترا مثل هم هستین"

سه سال گذشته بود نه شاید هم بیشتر. یادش نمی اومد. اصلا براش مهم نبود.

آرایش و لباسش نسبت به اون زمانها یه پرده ساده تر شده بود و البته انضمام چهره اش که حقیقتا میخورد بیشتر از ایتها شکسته شده باشه.

چند بار سعی کرد نگاهش رو بدزده چند بار سعی کرد دزدکی و زیر چشمی نگاهش کنه اما گریزی نبود. دختر همینطور زل زده بود بهش. سرد سرد .کاش دهن باز میکرد و یه بد و بیراهی میگفت اما انقدر مرده و سنگین نگاهش نمیکرد.

ظاهرا مقصد رسیدنی نبود. تصمیم گرفت یه ایستگاه زودتر پیاده روی کنه ولی در عوض زودتر از زیر این نگاه سرد فرار کنه.

همین که خواست از جاش بلند شه تصمیم گرفت برای آخرین بار و بی بهانه مثل خود دختر مستقیم بهش زل بزنه...

زن میانسال همراهش لبخند تلخی زد و گفت :زیاد خودت رو خسته نکنه الان 2ساله  نابینا شده.

مترو ایستاد...

پیاده شد...

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

غنچه خندید ولی باغ به این خنده گریست غنچه آنروز ندانست که این گریه ز چیست

 باغ پر گل شد و هر غنچه به گل شد تبدیل گریه ی باغ فزون تر شد و چون ابر گریست

باغبان آمد و یک یک همه گل ها را چید باغ عریان شد و دیدند که از گل خالیست

 باغ پرسید چه سودی بری از چیدن گل گفت پژمردگی اش را نتوانم نگریست

من اگر از روی هر شاخه نچینم گل را چه به گلزار و چه گلدان دگر عمرش فانیست

همه محکوم به مرگند چه انسان چه گیاه این چنین است همه کار جهان تا باقیست

 گریه ی باغ از این بود که او میدانست غنچه گر گل بشود هستی از او گردد نیست

 رسم تقدیر چنين است و چنین خواهد بود میرود عمر ولی خنده به لب باید زیست

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

امشب میخوای بری بدون من
خیسه چشای نیمه جون من
حرفام نمیشه باورت چیکار کنم خدایا...
راحت داری میری که بشکنم
عشقم بزار نگات کنم یکم
شاید باهم بمونه دستای ما...
به جون تو دیگه نفس نمونده واسه من
نرو تو هم دیگه دلم رو نشکن
دلم جلو چشمات داره میمیره
نگام نکن بزار دلم بمونه روی پاهاش
فقط یه زره آخه مهربون باش
خدا ببین چجوری داره میره !!!
اره تو راس میگی که بد شدم
اروم میگی که جون به لب شدم
امشب بمون اگه بری چیزی درس نمیشه
ساده نمیشه بی خبر بری
عشقم بگو نمیشه بگذری
از من بگو کنارمی همیشه
توروخدا ببین چه حالیم نگو که میری
دلم میخواد که دستمو بگیری
نرو بدون تو شکنجه میشم...
پیشم بمون دیگه چیزی نمیگم آخریشه
کسی واسم شبیه تو نمیشه
بمون الهی من واست بمیرم .....

نوشته شده توسط الهام در یک شنبه 10 مهر 1390برچسب:,

ا

گر با گریه می خندم دلیلم می شوی خوبم ...

حلالم می کنی یا نه، تو ای زیبای محبوبم ...؟

                      اگر از بین گل ها من، تو را در باغ می کارم ...

                       تویی زیباترین حسّی که من در شعر خود دارم ...

به زیر سقف تنهایی، اگر باشی اگر باشم...

محال است اینکه از حالت شبی من بی خبر باشم ...

                             من و این سهم تنهایی که هر شب قسمتم کردی...

                             بگو تا کی، کجا با من، تو یک معشوق دلسردی...؟

نگاهم می کنی امّا نمیفهمی که غم دارم...

نمیفهمی که من تنها، تورا درشعر کم دارم ...

                            حلالم کن اگر یک شب تو این شعر مرا خواندی

                            اگر از روی احساست شبی با قلب من ماندی ...

دلیل این همه غربت کسی جز او نمی داند ...

کسی جز عشق من هرگز غزل ها را نمی خواند ...

                            دوباره آرزو کردم خدایا ! مال من باشد ...

                            نمی خواهد که من شیرین و او هم کوه کن باشد ...

تو را با آن همه خوبی همیشه از خدا خواهم ...

وشایدجمله ای کافیست« تورامن چشم در راهم»

نوشته شده توسط الهام در شنبه 9 مهر 1390برچسب:,

نوشته شده توسط الهام در شنبه 9 مهر 1390برچسب:,